Δεν φτιάχτηκε για να τον… απασχολεί το όνομα των αντιπάλων του

Ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για τις επερχόμενες μάχες των "ερυθρόλευκων" με την Ρεάλ Μαδρίτης, για τα Play Offs της Euroleague.

Λένε, ότι η μοίρα οδηγεί εκείνους που την ακολουθούν και σέρνει εκείνους που της αντιστέκονται.

Κι ο Ολυμπιακός, που τα έκανε όλα σωστά στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας είναι για πολλοστή φορά υποχρεωμένος να ακολουθήσει το δύσβατο μονοπάτι. Γιατί; Γιατί έτσι. Αν όλα γίνονται για κάποιο λόγο, τότε καλώς να ορίσει η Ρεάλ. Αν πάλι, τίποτα μεταφυσικό δεν κρύβεται πίσω από τις προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, τότε πράγματι η 1η σε δυναμικότητα ομάδα της σεζόν αντιμετωπίζει την 8η. Άρα, επίσης είμαστε εντάξει.

“Πολεμάς όταν προκύπτει ανάγκη, ανεξάρτητα από την διάθεση”, γράφει ο Ισπανός Μιγκέλ Θερβάντες στον Δον Κιχώτη κι ως εκ τούτου δεν έχει καμία χρησιμότητα η κουβέντα για το πώς είναι δυνατόν να τα έφερε έτσι η τύχη κι οι “ερυθρόλευκοι” να βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με τη μεγάλη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ ίσως περίμεναν έναν πιο βατό αντίπαλο. Μιλάμε για την ασφαλώς πιο λαμπερή σειρά των φετινών playoffs, εκείνη που θα στρέψει πάνω της τα βλέμματα περισσότερο από κάθε άλλη, κι αυτό, για κάποιον που έχει σοβαρές φιλοδοξίες, δεν μπορεί ποτέ να είναι αρνητικό.

Στο κάτω κάτω η ομάδα που θα επικρατήσει στη συγκεκριμένη γιγαντομαχία θα είναι κι εκείνη που θα προσγειωθεί στο Άμπου Ντάμπι με τη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Που έχοντας επιβιώσει από μια τόσο σκληρή διαδικασία αγώνων (σε πνευματικό και αγωνιστικό επίπεδο) θα νιώθει σ’ ένα βαθμό ότι τα δύσκολα περισσότερο πέρασαν, παρά βρίσκονται μπροστά της.

Όταν επιδιώκεις να φτάσεις στην κορυφή δεν γίνεται να σε ζαλίζουν τα ύψη, κι αν θέλετε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο φετινός Ολυμπιακός δεν φτιάχτηκε για να τον απασχολεί το όνομα των αντιπάλων του, αλλά για να απασχολεί τους αντιπάλους του το δικό του. Όπως, για παράδειγμα, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, που τέθηκε αμέσως στο πλευρό της Ρεάλ, προφανώς γιατί θα νιώσει πολύ πιο άνετα αν ο Παναθηναϊκός βρεθεί στο Final Four χωρίς τον “αιώνιο αντίπαλό” του. Απόλυτα λογικό με βάση τα αποτελέσματα μεταξύ των δύο ομάδων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Αγωνιστικά μιλώντας, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί περισσότερο από ποτέ το καλό αμυντικό του πρόσωπο, καθώς οι Μαδριλένοι έχουν επανειλημμένως αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα σε ομάδες που βρήκαν τον τρόπο να αναχαιτίσουν κάποια από τα ισχυρά, αλλά… μετρημένα ατού τους. Σε αυτήν τους την προσπάθεια οι Πειραιώτες δεν αποκλείεται να έχουν διαθέσιμο -έστω και για…περιορισμένη χρήση- το πλέον ισχυρό τους όπλο, καθώς ο Τόμας Γουόκαπ κάνει τα πάντα για να φωνάξει “παρών” στα μεγάλα ραντεβού της σεζόν.

Με ή χωρίς τον Τεξανό γκαρντ, οι “ερυθρόλευκοι” έχουν να αντιπαρατάξουν μεγαλύτερο βάθος σε σχέση με τη Ρεάλ, που στηρίζεται σε μια υψηλότατου επιπέδου πεντάδα παικτών (Καμπάτσο, Μούσα, Χεζόνια, Ντεκ, Ταβάρες), αλλά από κει και πέρα η ποιότητά της πέφτει αισθητά. Σε μια τέτοια κούρσα, η αντοχή είναι σημαντικότερη από την έκρηξη κι ο Ολυμπιακός, όσο κι αν περιορίσει το δικό του ροτέισον, ίσως έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να μείνει πιο φρέσκος από την αντίπαλό του, αλλά υπό νορμάλ συνθήκες, να της προκαλεί και μεγαλύτερη φθορά.

Το physicality θα είναι το νούμερο ένα στοιχείο της σειράς κι όποια από της δύο ομάδες “περάσει” το δικό της ρυθμό στην κεντρική εικόνα θα έχει τον πρώτο λόγο. Η παρουσία του Ταβάρες υποχρεώνει τον Ολυμπιακό να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την καλή του κυκλοφορία και τη συνεχή κίνηση μακριά από την μπάλα και φυσικά να αξιοποιήσει τα δυνατά επιθετικά χαρτιά του.

Το πλεονέκτημα έδρας αποτελεί τεράστιο αβαντάζ μόνο στην περίπτωση που οδηγηθούμε σε 5ο παιχνίδι, κάτι διόλου… απίθανο αν αναλογιστούμε ότι με εξαίρεση το ΤΣΣΚΑ – Χίμκι (κρίθηκε με επεισοδιακό τρόπο στο game 4), όλες σειρές στις οποίες έχει λάβει μέρος ο Γιώργος Μπαρτζώκας τράβηξαν ως το τέλος. Κατά τ’ άλλα όπως, διαπιστώνουμε τα τελευταία χρόνια οι έδρες στα πρώτα τέσσερα “σπάνε” όλο και περισσότερο.

Άλλη μια διόλου αρνητική παράμετρος του εν λόγω συναπαντήματος αφορά στην πίεση. Όταν έχεις απέναντί σου τη Ρεάλ, το βάρος του φαβορί όπως και να το κάνουμε μετριάζεται και στην προκειμένη περίπτωση οι “ερυθρόλευκοι” είναι εκείνοι που θα νιώσουν τους ώμους τους κατά τι ελαφρύτερους. Άπαντες πλέον ετοιμάζονται για τη σύγκρουση δύο κορυφαίων κλαμπ κι όχι για το κυνήγι του Δαυίδ με τον Γολιάθ, όπως θα συνέβαινε σε κάθε άλλο “σταύρωμα”.

Ακόμα κι έτσι πάντως, καθρέφτης παραμένει το παρκέ και σύμφωνα με όσα έχουμε δει μέχρι τώρα, οι Πειραιώτες είναι καλύτερη ομάδα από την Ρεάλ. Αυτό καλούνται να επιβεβαιώσουν και μάλιστα όχι σε ένα 40λεπτο που μπορούν να συμβούν τα πάντα, αλλά σε μια εκ βαθέων αντιπαράθεση, στην οποία η πιθανότητα έκπληξης είναι ασθενής.