Ο Βαγγέλης Ζούγρης, ένας από τους πιο ταλαντούχους παίκτες της Εθνικής Νέων Ανδρών, χάλκινος μεταλλιούχος και μέλος της καλύτερης πεντάδας του Eurobasket U20, μίλησε στο EOK WebRadio για την πορεία της ομάδας, τις ατομικές διακρίσεις του και την εξέλιξη της καριέρας του.
Ο Βαγγέλης Ζούγρης μίλησε:
Για το ότι είναι για δεύτερη συνεχόμενη φορά στην καλύτερη πεντάδα, κάτι που πέτυχε τελευταίος ο Παπανικολάου: «Μόνο το να είμαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο και αυτόν τον παίκτη είναι τιμητικό από μόνο του. Από ‘κει και πέρα, ειλικρινά το λέω και το πιστεύω με όλη μου τη καρδιά, αυτές οι ατομικές διακρίσεις είναι ένα αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας. Αυτό που έκανα και πέρσι και φέτος ήταν να αφιερώσω αυτήν τη διάκριση στην ομάδα. Δεν θα είχα καταφέρει τίποτα χωρίς εκείνους».
Για τη φωτογραφία με δεμένο το κεφάλι: «Δε νιώθω ότι εκπροσωπεύω εγώ την Εθνική ομάδα, η Εθνική ομάδα είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ όλους, κάτι μεγαλύτερο από εμένα. Νιώθω ότι αυτή η φωτογραφία εκπροσωπεί το πώς νιώθει ο καθένας από εμάς όταν φοράει το εθνόσημο και μπαίνει στο παρκέ. Είμαστε όλοι έτοιμοι να ματώσουμε τη φανέλα. Έτυχε να τη ματώσω κυριολεκτικά εγώ. Την έχουμε ματώσει μεταφορικά όμως όλοι και οι 12. Και οι 20 από το staff. Πιστεύω ότι αυτή η φωτογραφία αντικατοπτρίζει το mentality που υπήρχε καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας, καθ’ όλη τη διάρκεια του τουρνουά και πιστεύω ότι είναι “μια εικόνα χίλιες λέξεις”».
Για τον ρόλο που είχε εκτός γηπέδου: «Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να χρησιμοποιήσω την εμπειρία μου από πέρυσι στην Κρήτη για να μεταφέρω στα παιδιά λίγο πιο ζωντανά πώς είναι όταν αρχίζεις και ζεις όλο αυτό. Πώς είναι να κερδίζεις, όπως πέρσι την Τουρκία, για να πηγαίνεις στους “4”. Αυτό που έκανα εγώ ήταν να το περάσω στο μυαλό των παιδιών για να καταλάβουν λίγο πως είναι στην πραγματικότητα, το οποίο προφανώς έδωσε σε όλους, απ’ ό,τι φαίνεται, μια ώθηση να “κυνηγήσουμε” το κάτι παραπάνω, γιατί με τη Λιθουανία δεν ήμασταν εμείς το φαβορί. Κάναμε ένα πολύ καλό ματς και κερδίσαμε γιατί όλοι το πιστέψαμε. Με την εμπειρία μου και εγώ και ο Νίκος Πλώτας που είναι ο αρχηγός της ομάδας, γιατί είμαστε οι μόνοι που το έχουμε ζήσει, καταφέραμε να περάσουμε στα παιδιά πώς είναι περνάς στους “4”, να παίρνεις μετάλλιο, για να δώσουμε ένα έξτρα κίνητρο ώστε να κάνουμε όλοι το step-up που χρειάζεται».
Για το ότι δεν αγωνίστηκε πολύ στο Περιστέρι φέτος: «Αυτό που προσπαθώ να κάνω εγώ στην καθημερινότητα μου είναι να δουλεύω περισσότερο από όλους. Αυτό είναι ο στόχος μου. Νιώθω ότι όταν το πετυχαίνω αυτό θα βελτιωθώ και περισσότερο από όλους. Δεν είχα πολύ χρόνο στο παρκέ σε σχέση με τα άλλα παιδιά, ειδικά σε χαμηλότερες κατηγορίες, αλλά είχαμε ένα τρομερό προπονητή, τον κόουτς Σπανούλη, ένα τρομερό staff, είχα 11 ακόμα καταπληκτικούς συμπαίκτες που με βοήθησαν όλοι. Είναι και στον χαρακτήρα μου να προσπαθώ να βελτιωθώ καθημερινά. Πιστεύω αυτός ο συνδυασμός με τα παιδιά που ήταν στην ομάδα του Περιστερίου, με τη διοίκηση, με το staff, με βοήθησαν πάρα πολύ στο να εξελιχθώ και να μη μείνω στάσιμος».
Για το αν θέλει να προσθέσει το τρίποντο στο ρεπερτόριό του: «Εάν ο προπονητής μου επιλέξει να με βάλει να παίξω στον “άσσο”, θα είμαι πολύ χαρούμενος να παίξω στον “άσσο”, γιατί θα είμαι στο παρκέ. Ο κάθε παίκτης έχει να στόχο να είναι ένας ολοκληρωμένος παίκτης. Προσπαθώ και εγώ να βελτιώσω τα κομμάτια του παιχνιδιού μου που υστερώ, να βελτιώσω ακόμα παραπάνω τα κομμάτια του παιχνιδιού μου που ήδη υπερτερώ σε σχέση με κάποιους άλλους παίκτες. Ο στόχος είναι να γίνομαι όλο και καλύτερος».
Για το… πεταχτάρι: «Φέτος έχω κάνει άπειρες επαναλήψεις. Επειδή είμαι και κοντός σχετικά για το “5”, αυτή η μέση απόσταση είναι αρκετά δύσκολο στην αρχή . Όταν ξεκίνησα και δούλευα το πεταχτάρι δεν πίστευα πως είχε τέτοια ποσοστά επιτυχίας ο Πρίντεζης. Προσπάθησα να το βελτιώσω, με έχει βοηθήσει πάρα πολύ».
