Ο προπονητής του Μέγα Αλέξανδρου Γιαννιτσών, Γιάννης Κασιμίδης, μετά τη νίκη της ομάδας κόντρα στους Αετούς Βέροιας με 86-80, μίλησε στο ΕΟΚ WebRadio.
Διαβάστε αναλυτικά όσα είπε:
Για την παραμονή τους στην κατηγορία: «Για εμάς φέτος ήταν μια χρονιά πρωταθλητισμού. Το ξέραμε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο από τη στιγμή που επιλέγουμε να κρατήσουμε τα παιδιά από τα Γιαννιτσά, νέα παιδιά που είναι 16-17 ετών, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά γιατί αυτή είναι η λογική μας στην ομάδα. Επειδή είμαι 30 χρόνια στον Μέγα Αλέξανδρο, δεν ένιωσα ποτέ κίνδυνο, γιατί είχε και “μαύρα” χρόνια ο Μέγας Αλέξανδρος. Και στα “μαύρα” χρόνια είχαμε έναν πρόεδρο που στήριξε μια κατάσταση, γιατί αυτή είναι η λογική μας. Εμείς το πιστεύαμε. Πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να σωθούμε».
Για το αν η παραμονή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως άθλος: «Τον άθλο τον έκαναν τα παιδιά. Στην ομάδα υπήρχε υγεία. Πέρυσι, όταν η ομάδα βγήκε πρωταθλήτρια από την Α’ ΕΚΑΣΚΕΜ, μου έλεγαν ότι δεν υπήρχε πρόβλημα γιατί το καταφέραμε με μόλις 1 ήττα, άρα γι’ αυτό δεν υπήρχε γκρίνια. Φέτος κάναμε 6 ήττες σερί, αλλά πάλι δεν είχαμε γκρίνια, πάλι τα παιδιά έβαλαν το κεφάλι κάτω, πάλι συνεχίσαμε να δουλεύουμε προς τον στόχο που είχαμε. Αν με ρωτούσαν ποιο ήταν το καλύτερό μας παιχνίδι, θα έλεγα το τελευταίο παιχνίδι με τους Αετούς Βέροιας. Τα παιδιά μπήκαν μέσα και έπαιξαν ένα άλλο μπάσκετ, για τα δικά μας δεδομένα πάντα. Ήταν αποφασισμένοι. Όχι ότι μες στη Βέροια δεν ήταν πάρα πολύ καλοί, αλλά μες στα Γιαννιτσά δεν υπήρχε περιθώριο. Τα παιδιά το πίστευαν, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, γιατί είχαμε μια χρονιά που ήταν δύσκολη. Δε θα το έλεγα άθλο, αλλά ήταν μια πολύ καλή χρονιά για εμάς, για τη λογική μας».
Για τη σειρά των play-out με τους Αετούς Βέροιας: «Θα ήθελα να πω κάτι. Δεν είχα πρόβλημα να πέσω με καμία ομάδα, πίστευα ότι όλες είναι αντιμετωπίσιμες, πλην του Άργους Ορεστικού. Δε μπορούσαμε να ματσάρουμε το παιχνίδι καμία φορά. Όποια ομάδα και να ερχόταν θα ήμασταν κοντά. Δε λέω ότι θα κερδίζαμε, ούτε με τους Αετούς Βέροιας το είπα αυτό. Κρίθηκαν όλα στη λεπτομέρεια για τον καθένα μας. Κάποιες φορές η λεπτομέρεια ήταν μαζί μας. Η κατηγορία στον όμιλό μας ήταν πάρα πολύ καλή, με πολύ καλές ομάδες».
Για τα λάθη που έγιναν λόγω του νεανικού ρόστερ: «Δεν “μάλωσα” ποτέ τα παιδιά, ούτε τα μεγάλα. Ποτέ δεν ήρθαν να τους ζητήσω ή να σχολιάσουμε τα λάθη. Πολλές φορές μέναμε στα σωστά και βάζαμε κάτω τα λάθη για να τα αναλύσουμε και να τα αποφύγουμε, αλλά όχι να τα καυτηριάσουμε. Λόγω απειρίας δεν τα αποφύγαμε πολλές φορές. Υπάρχει ένας ενθουσιασμός σ’ αυτές τις ηλικίες, ο οποίος δεν είναι πάντοτε καλός. Μην το ξεχνάμε αυτό»
Για την επιλογή των παικτών: «Προσέξαμε όσο μπορούσαμε και πιστεύω ότι καταφέραμε να έχουμε καλά παιδιά σαν ανθρώπους. Καλά παιδιά, που ο ένας θα στηρίζει τον άλλο. Καλά παιδιά, που μετά από μια ήττα θα σηκώσουν το κεφάλι και θα πουν “πάμε παρακάτω”. Τα δύο τελευταία χρόνια έχουμε πολύ καλά παιδιά, οπότε μπορούμε να πατάμε εκεί πάνω».
Για το κίνητρο που έχει και βρίσκεται στον Μέγα Αλέξανδρο Γιαννιτσών για 30 χρόνια: «Ο Μέγας Αλέξανδρος πια δεν είναι απλά ομάδα, είναι οικογένεια. Το κίνητρό μου δεν είναι να φύγω, να έχω ομάδες. Το κίνητρό μου είναι να δουλεύω στον Μέγα Αλέξανδρο Γιαννιτσών, να μπορώ να βγάζω κάποια παιδιά που να μπορούν έστω να στελεχώνουν ομάδες σε National League 1 και 2.»
