Skip to main content

Γιαβρίδης: Επιτυχία η 7η θέση στο Πανελλήνιο Νεανίδων για την Ολυμπιάδα Αλεξανδρούπολης

Η Ολυμπιάδα Αλεξανδρούπολης τερμάτισε στην 7η θέση του Πανελληνίου Νεανίδων και ο Μιχάλης Γιαβρίδης μιλά στο EOK WEB Radio για την παρουσία της ομάδας.

Αναλυτικά ο προπονητής της Ολυμπιάδας μίλησε:

Για το φετινό Πανελλήνιο Νεανίδων: «Έγινε μια πολύ ωραία διοργάνωση, απολαύσαμε πολύ τη φετινή μας συμμετοχή. Έγινε σ’ ένα γήπεδο-«κόσμημα» για το ελληνικό μπάσκετ, τα «Δύο Αοράκια» είναι πανέμορφο γήπεδο και το πιο σύγχρονο απ’ τα μεγάλα γήπεδα που μπορούν να φιλοξενήσουν μεγάλες διοργανώσεις. Γενικότερα ήταν μια πολύ ωραία διοργάνωση όσον αφορά όλα τα λειτουργικά θέματα, είτε τις μετακινήσεις, είτε τη διαμονή μας εκεί. Όσοι είδαν το Πανελλήνιο νομίζω το απόλαυσαν, έγιναν ανταγωνιστικά και δυνατά ματς, με παιδιά που πάλευαν για κάθε κατοχή».

Για την εικόνα της Ολυμπιάδας στο τουρνουά: «Είμαι πολύ ευχαριστημένος απ’ τη φετινή παρουσία μας στο Πανελλήνιο. Τα κορίτσια ήταν ανταγωνιστικά σε όλα τα παιχνίδια, πλην του ματς με τις Εσπερίδες που ήμασταν μόνο για εάν δεκάλεπτο. Τα κορίτσια εφάρμοσαν αυτά που είχαμε πει για το κάθε παιχνίδι και είμαι απόλυτα ευχαριστημένος απ’ την προσπάθειά τους».

Για την κατάκτηση της 7ης θέσης: «Είναι επιτυχία η 7η θέση και όχι μόνο η 7η θέση, αλλά και το ότι κάναμε 2 νίκες σε 5 παιχνίδια και με κάποιους παράγοτες θα μπορούσαμε να είχαμε φτάσει και στην 5η-6η θέση. Είναι σίγουρα επιτυχία το πόσο σημαντική ήταν για την περιοχή μας και την πόλη η παρουσία μας στο Πανελλήνιο. Θεωρώ ότι θα έρθουν και άλλα παιδιά να γνωρίσουν το άθλημα, όχι μόνο κορίτσια, αλλά και αγόρια, γιατί είμαστε σε έναν αρκετά μεγάλο σύλλογο της Αλεξανδρούπολης».

Για το κλίμα που έχει η ομάδα: «Στη δική μου ομάδα, το ένα παιδί έφερε το άλλο. Μέσω του μπάσκετ γνωρίστηκαν πριν 7 χρόνια τα περισσότερα απ’ τα κορίτσια που απαρτίζουν την ομάδα. Οι 6-7 παίκτριες είναι σίγουρα μια επταετία μαζί και έγιναν παρέα μες στο μπάσκετ και πριν 3-4 χρόνια που ήρθαν οι τελευταίες εισαγωγικά, “κόλλησαν” αμέσως μαζί τους, οπότε όντως είναι παρέα, κυριολεκτικά. Αυτό προφανώς τις δίνει άλλο κίνητρο, όρεξη και διάθεση, αλλά κι εγώ είμαι πολύ τυχερός σαν προπονητής που η μία “πονάει” την άλλη και που ακόμα κι όταν γίνει κάτι μεταξύ τους στο γήπεδο μετά από λίγα δευτερόλεπτα είναι ξανά εντάξει».