Τρία βασικά συμπεράσματα από την τελευταία ήττα του Ολυμπιακού
Το «Shot Clock» γράφει για το εντός έδρας στραβοπάτημα της ομάδας του Πειραιά, απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα.
Στη σύγχρονη Ευρωλίγκα γίνεται όλο και πιο σπάνιος ο όρος «κακή ήττα». Ο λόγος είναι ότι τα παιχνίδια είναι πολλά και το επίπεδο των ομάδων πολύ κοντά, επομένως κάθε ήττα, ανεξαρτήτως αντιπάλου, κοστίζει πάρα πολύ. Ο Ολυμπιακός, μια ομάδα που ξεκίνησε τη σεζόν πάρα πολύ δυνατά, μετρά κάποιες ήττες που ίσως θεωρούνται εκτός πλάνου. Καμία όμως δεν ήταν τόσο αναπάντεχη όσο αυτή από τον Ερυθρό Αστέρα, μια ομάδα φαινομενικά χειρότερη, που μέσα στον αγωνιστικό χώρο όμως κυριάρχησε. Αν κανείς συνυπολογίσει ότι αυτή η ήττα έγινε μέσα στο ΣΕΦ, τότε ίσως θα πρέπει να αναλυθεί σε βάθος από το τεχνικό team του Ολυμπιακού ώστε να φανούν οι αστοχίες και τα λάθη, καθώς πλέον οι ήττες βαραίνουν κάθε ομάδα που θέλει να κερδίσει το πλεονέκτημα έδρας.
Η ομάδα του coach Μπαρτζώκα δέχθηκε 90 πόντους, έκανε ένα κακό τέταρτο δεκάλεπτο ξανά και το ρεκόρ της πλέον είναι στο 9-6. Ας δούμε μερικά βασικά συμπεράσματα από τη προχθεσινή ήττα:
Η αμυντική λειτουργία της ομάδας χαρακτηρίζεται από αστάθεια
Η αστάθεια του Ολυμπιακού στην αμυντική λειτουργία έρχεται σε κάθε επίπεδο. Για άλλη μια φορά, η αντίπαλη ομάδα σούταρε με 45% για τρεις, ενώ η αναποφασιστικότητα στα rotation έφερε πολλές εύκολες ευκαιρίες στην Σέρβικη ομάδα. Με τον πρώτο γύρο της Ευρωλίγκας να φτάνει προς το τέλος του, η άμυνα των ερυθρόλευκων παραμένει ασταθής. Τα hedge out αποτελούν μια επιλογή που φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί, οι αλλαγές δεν αποδίδουν και έτσι είναι πλέον κρίσιμο ο ΟΣΦΠ να βρει την αμυντική του ταυτότητα. Θα ήταν λάθος να χαρακτηριστεί μια άμυνα που δέχεται μόλις 110 πόντους ανά 100 κατοχές και 78.3 πόντους ανά παιχνίδι κακή. Όμως, το βασικό της αρνητικό στοιχείο είναι ότι δε ξέρεις τι ακριβώς να περιμένεις από παιχνίδι σε παιχνίδι κάτι που πέρσι δεν ίσχυε σε καμία περίπτωση. Το καλάθι του Dobric για τον 86ο πόντο των Σέρβων νομίζω ότι πείθει τον καθένα για το ζήτημα συγκέντρωσης στην αμυντική προσέγγιση!
Το πρόβλημα στο κλείσιμο των ματς
Ο Ολυμπιακός είναι δεδομένα μια ομάδα με κορυφαία επίθεση. Οι 86.4 πόντοι ανά αγώνα τον κάνουν την καλύτερη επίθεση σε όλη τη λίγκα, ενώ η πρωτιά σε ασίστ, ποσοστό ασίστ και eFG% επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για μια καλοκουρδισμένη επιθετική μηχανή. Αυτό όμως που δε λένε τα στατιστικά είναι το μεγάλο ζήτημα της ομάδας του Μπαρτζώκα να κλείσει τα παιχνίδια. Όταν τα ματς είναι κοντά, πλέον γνωρίζουμε ότι ο Ολυμπιακός θα δυσκολευτεί. Ο Σλούκας είναι αναποτελεσματικός συχνά όταν η μπάλα καίει, ο Vezenkov -όπως ξανα γράψαμε- δεν είναι ακόμη closer και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Γιαννούλη Λαρεντζάκη, όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι ο κατάλληλος παίκτης για να βρίσκεται στο γήπεδο σε αυτές τις στιγμές. Το γεγονός ότι ο Έλληνας guard κάνει συχνά μεγάλες εμφανίσεις στο τέλος δε σημαίνει ότι μπορεί και να είναι η go-to επιλογή μιας ομάδας που στοχεύει στο final 4. Η δική μας επιλογή θα ήταν να δοκιμαστεί (ξανά και ξανά) σε αυτά τα σημεία ο Canaan, ένας παίκτης με αποδεδειγμένη ποιότητα στο υψηλότερο επίπεδο στις δύσκολες στιγμές. Για αυτό το λόγο ήρθε, θα πρέπει η ομάδα να του δείξει την αντίστοιχη εμπιστοσύνη.
Ο Canaan είναι παράδειγμα κακής διαχείρισης
Και κάπως έτσι κλείνουμε το σημερινό μας άρθρο. Στη 3η περιόδο του αγώνα, αν παρατηρούσε κανείς τη γλώσσα του σώματος, θα έβλεπε τον Isaiah Canaan να τρέχει πάνω κάτω στο γήπεδο φωνάζοντας για μια πάσα. Είναι σπάνιο ένας παίκτης αυτού του επιπέδου να μην χαίρει της εμπιστοσύνης της ομάδας του, με τον Αμερικάνο να είχε 5 επαφές με τη μπάλα σε 8 λεπτά παιχνιδιού στη 3η περιόδο! Κάποιος θα έλεγε ότι οι ερυθρόλευκοι πρέπει να ψάξουν στην αγορά για έναν παίκτη με ικανότητα στο σκοράρισμα μετά από τρίπλα, στο catch and shoot και στο να κλείνει τα παιχνίδια. Δεν είναι άραγε ακριβώς το προφίλ του Canaan αυτό; Περισσότερα σύντομα σε άρθρο μας.
Παρά την ήττα ο Ολυμπιακός παραμένει στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας. Η φετινή Ευρωλίγκα άλλωστε φέτος δεν χαρίζεται σε κανέναν: Μονακό, Μπαρτσελόνα και Φενέρ ηττήθηκαν όλες στην ίδια αγωνιστική! Το ζήτημα είναι όμως ότι η φετινή ομάδα του ΟΣΦΠ με το συγκεκριμένο ρόστερ και τον καταπληκτικό (παρά τα ελαττώματά του) coach Μπαρτζώκα μπορεί να διεκδικήσει τα πάντα.