Skip to main content

Shot Clock: Ο Ολυμπιακός και η άμυνα του Παναθηναϊκού

Το «Shot Clock» γράφει για τα όσα κατάφεραν οι ελληνικές ομάδες στην «διαβολοβδομάδα» της Euroleague.

Οι δύο αιώνιοι δεν κατάφεραν να πετύχουν το απόλυτο στη διπλή αγωνιστική της Ευρωλίγκα, σημειώνοντας αμφότεροι από μία νίκη. Οι ερυθρόλευκοι επικράτησαν της Μονακό(εκτός) του coach Σπανούλη ενώ ηττήθηκαν από την πρωτοπόρο Παρί(εντός) η οποία έφτασε τις 10 σερί νίκες, σε αντίθεση με τους πράσινους οι οποίοι νίκησαν την Μπαρτσελόνα(εντός) ενώ ηττήθηκαν από την Παρτίζαν(εκτός) του coach Ομπράντοβιτς. Πάμε να δούμε τι είδαμε σε αυτά τα παιχνίδια, τι αξίζει να κρατήσουμε αλλά και να σχολιάσουμε τις αδυναμίες των δύο αιωνίων.  

Οι προσαρμογές του coach Μπαρτζώκα

Ο coach Σπανούλης όπως στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό έτσι και με τον Ολυμπιακό εμφανίστηκε εξαιρετικά διαβασμένος. Εξαρχής το πλάνο του ήταν να αντιμετωπίσει τη motion επίθεση των ερυθρόλευκων, κάτι το οποίο και κατάφερε. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να επιβάλλει τον ρυθμό του και να φύγει με το διπλό, όχι όμως με τον παραδοσιακό τρόπο παιχνιδιού που του αρέσει να παίζει. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας άλλαξε την προσέγγιση του προς το παιχνίδι στα πρώτο τέταρτο του αγώνα. Στα λεπτά που ήταν μέσα το δίδυμο Φουρνιέ-Μιλουτίνοβ ο Γάλλος είχε 70% usage, όντας υπεύθυνος για τις περισσότερες αποφάσεις που παίρνει ο Ολυμπιακός στην επιθετική πλευρά του παρκέ.

  

Οι δύο ομάδες σούταραν εξαιρετικά για τρεις, σημειώνοντας και οι δύο πάνω από 40%. Ο Μπαρτζώκας γνωρίζοντας ότι ο Σπανούλης προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού της Μονακό, να δημιουργήσει περισσότερη κίνηση της μπάλας και τον Μάικ Τζέιμς σε ένα ρόλο δημιουργού, εμφάνισε πολλές και διαφορετικές αντιμετωπίσεις πάνω του. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με αλλαγές, με βαθύ drop επιτρέποντας κάποια midrange σουτ, αλλά και με ψηλό drop μη επιτρέποντας τον Τζέιμς να πάρει την προσπάθεια από μέση απόσταση. Επίσης είδαμε και hedge out με τα τεσσάρια, κάτι που έχει αρχίσει ο coach Μπαρτζώκας να το βάζει στην καθημερινότητα του Ολυμπιακού, να μην επιτρέπει δηλαδή στον χειριστή να πάρει την απόφαση που είναι η αρχική του επιλογή. Μία άμυνα που ο Τζέιμς έχει μάθει να διαβάζει αλλά είναι ακόμη η άμυνα που τον δυσκολεύει περισσότερο από όλες. Οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν την καλύτερη αμυντική επίδοση, αλλά ήταν μια από τις πιο προσαρμοστικές αμυντικές επιδόσεις του Ολυμπιακού, δίνοντας τα εύσημα στον coach B.

 Το λάθος να ρίξει τον ρυθμό της Παρί

Μπορεί όλοι να είναι εντυπωσιασμένοι από τον τρόπο παιχνιδιού της Παρί στην επίθεση, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι είναι μια από τις καλύτερες αμυντικές ομάδες. Η Παρί αρέσκεται στο να εκτελεί γρήγορες επιθέσεις και πολλά τρίποντα, κάτι το οποίο προσπάθησε ο Ολυμπιακός να ελαττώσει λανθασμένα. Οι δύο ομάδες σούταραν με τα ίδια ποσοστά για τρεις, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι η Παρί επιχείρησε πολλά περισσότερα σουτ. Έχουμε πει ότι ο Ολυμπιακός έχει την ποιότητα στο να πηγαίνει τα παιχνίδια στους 90-95 πόντους. O Σορτς έκανε ότι ήθελε στα πικ εν ρολ, με την πρώτη γραμμή άμυνας των ερυθρόλευκων να είναι αρκετά κακή.

Όταν ο coach Μπαρτζώκας αποφάσισε να πάει στον ρυθμό της Παρί, μέσα σε 4 λεπτά και με πρωταγωνιστή τον Φουρνιέ επιστρέφει στο παιχνίδι κάνοντας ένας σερί 22-0, έχοντας 4 σερί κλεψίματα και 16 πόντους στην 4η περίοδο. Ο Ολυμπιακός δεν χάνει κάτι από την ήττα, αντιθέτως, είναι παιχνίδι που δείχνει στους ερυθρόλευκους ότι έχουν την ευχέρεια αλλά και την ποιότητα να πηγαίνουν τα παιχνίδια σε ψηλό τέμπο και σκορ και κυρίως, όπως έγινε και στο ματς με τη Μονακό, το usage του Φουρνιέ να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερο καθώς μιλάμε για έναν ελίτ παίκτη.

 Το πρόβλημα στην άμυνα του Παναθηναϊκού

Από μια εντυπωσιακή άμυνα στις περιστροφές και τις αρχές της στο τέλος της περσινής σεζόν, σε μερικά αισιόδοξα μηνύματα στην αρχή της φετινής και από εκεί και πέρα μια δύσκολη εικόνα. 

Αν κάποιος αναζητά την αιτία της εικόνας του φετινού Παναθηναϊκού -μιας και η εικόνα είναι αυτή που προβληματίζει, τα αποτελέσματα είναι ακόμη 100% διαχειρίσιμα- δεν μπορεί παρά πρώτα και κύρια να δει το πρόβλημα της transition άμυνας του, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται τελευταία στην Ευρωλίγκα. Στο σύγχρονο μπάσκετ και πιο συγκεκριμένα στην Ευρωλίγκα, οι ομάδες που δέχονται τους πόντους που "κοστίζουν" πιο πολύ είναι οι ομάδες που δυσκολεύονται να κερδίσουν. Οι πόντοι στον αιφνιδιασμό, οι πόντοι κάτω από τη ρακέτα και τα ελεύθερα catch and shoot είναι οι τρεις βασικές κατηγορίες σουτ που κοστίζουν: οι πράσινοι είναι στις τελευταίες θέσεις στις 2 από τις 3 κατηγορίες, ενώ κάτω από τη ρακέτα είναι απλά στη μέση.

 

Πρόκειται για πρόβλημα που δεν έχει τη ρίζα του στον καλοκαιρινό σχεδιασμό, όπως πολλοί λένε, καθώς ειδικά ο Οσμάν είναι και καλός αμυντικός και μέλος μερικών εκ των καλύτερων αμυντικών πεντάδων του ΠΑΟ. Η ρίζα του προβλήματος είναι ένας συνδυασμός κακής επικοινωνίας, body language & συνδυασμών παικτών που εξαρχής δε θα μπορούσαν να δουλέψουν αμυντικά. Ο Παναθηναϊκός δίνει την αίσθηση ότι αισθάνεται ότι αρκούν 5-8 ποιοτικά λεπτά για να κερδίσει - πράγμα που δεν δικαιολογείται με κανένα τρόπο ούτε από τον ανταγωνισμό, αλλά ούτε και από την περσινή σεζόν. Η περσινή σεζόν τον βρήκε θριαμβευτή σε Ελλάδα και Ευρώπη επειδή έμοιαζε με μια ομάδα που δεν αφήνει κατοχή να πάει χαμένη. Είναι σωστή η κριτική στον Ομέρ Γιουρτσεβέν για την άμυνά του, αλλά ο Ομέρ Γιουρτσεβέν δεν μπορεί να παίξει hedge out. Είναι λογική η γκρίνια για τον Οσμάν επιθετικά, αλλά ο Οσμάν δεν είναι catch and shoot απειλή. Το βασικό ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι να βρει τις πεντάδες που λειτουργούν βάσει χαρακτηριστικών, μιας και στην 14η αγωνιστική, ακόμη εμφανίζει νέες πεντάδες στο παρκέ. Να διαχωρίσει τον Μήτογλου από τον Ομέρ, τον Σλούκα από τον Μπράουν, καθώς μπορεί να αντέξει 2 από αυτούς στο παρκέ κάθε φορά αμυντικά.

Να βρει ένα plan B στην επίθεση, καθώς έχει τα εργαλεία να το κάνει: η λογική, αναμενόμενη και αναγκαία άνοδος του Σλούκα θα λύσει προβλήματα, αλλά πρώτα και κύρια πρέπει να έρθει. Όσο για τον Οσμάν: η άμυνα της Παρτίζαν στο πικ εν ρολ, αν ο Οσμάν ειχε τη μπάλα στα χέρια και επιτίθονταν στον άξονα Μαρίνκοβιτς-Ντέιβις θα ήταν μια ωραία ανάλυση να γράψουμε.

Ο ΠΑΟ έχει το βάθος, έχει τον προπονητή και έχει φυσικά και το χρόνο να φτάσει μακριά. Απλά είναι η ώρα να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αμύνεται και να βρει έναν τρόπο να αξιοποιήσει όλα του τα όπλα. Δεν έχει κριθεί απολύτως τίποτα, αλλά είναι ένα πρόβλημα που δεν πρέπει να κλείσει τα μάτια.

.