Shot Clock: Ντέρικ Ρόουζ – Το τέλος

Το «Shot Clock» γράφει για το φινάλε της καριέρας ενός από τα μεγαλύτερα «what if» στην ιστορία του παγκοσμίου μπάσκετ.

Ένα από τα μεγαλύτερα What if στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ, ο Ντέρικ Ρόουζ, κρεμάει τα παπούτσια του. Μετά από 16 χρόνια παρουσίας στο ΝΒΑ, ο αμερικανός γκαρντ αποφασίζει να βάλει τέλος στην καριέρα του. O Ντέρικ Ρόουζ ήταν καταδικασμένος να πετύχει. Από μικρός θεωρήθηκε ένα μοναδικό ταλέντο που γρήγορα, πιο γρήγορα ίσως από όσο αναμενόταν, βάλθηκε να κατακτήσει τον κόσμο. Από το βραβείο του Rookie of the Year μέχρι και να την ανάδειξη του στον νεότερο Mvp της λίγκας, η εξέλιξη του ήταν με μια λέξη: εκκωφαντική.

Οι τραυματισμοί που τον κράτησαν πίσω

Και κάπου εκεί, η προσωπική του ιστορία, καθώς και η ιστορία της ίδιας της λίγκας άλλαξε με τρόπο διττό: από τη μια, ο ίδιος δεν επέστρεψε ποτέ ο ίδιος. Ο τραυματισμός του ήταν σοβαρότατος, αλλά κάθε φορά που επέστρεφε η τύχη του δεν ήταν με το μέρος του, με πολλαπλούς μεγάλους και μικρούς τραυματισμούς εκ τότε. Από την άλλη, το μπάσκετ άλλαξε, με μια σειρά από guard να ακολουθούν το μοντέλο που πατένταρε ο υπερ παίκτης του Σικάγο. Και φυσικά, χωρίς τον Ντέρικ, η Ανατολή έμοιαζε εύκολη λεία

για τον τεράστιο Λεμπρον, καθώς ο μεγάλος αντίπαλος του δεν ήταν διαθέσιμος και έτσι οι Μπουλς χάθηκαν στη μετριότητα. Μην ξεχνάμε ότι στο prime του στο Σικάγο θεωρούνταν ένα από τα πιο αθλητικά γκαρντ στην ιστορία του ΝΒΑ. Λίγα χρόνια μετά και μετά από τεράστιες συζητήσεις γύρω από το όνομα του, ο Ρόουζ έγινε ξανά μια καλή περίπτωση παίκτη στη λίγκα. Ένας καλός βετεράνος, που σόκαρε τον πλανήτη, όταν με τη φανέλα των Τίμπεργουλβς έβαλε 50 πόντους σε ένα ματς που βλέποντας το live δε θα το ξεχάσω ποτέ, καθώς δεν πίστευα στα μάτια μου. Μετά από την πολυετή καριέρα του στο Σικάγο, ο Ρόουζ δεν βρήκε πολυετή συμβόλαιο σε καμία ομάδα. Ο Ρόουζ τερματίζει την καριέρα του όντας παίκτης των 17.4π/3.2ρ/5.2α μέσο όρο. Άραγε που θα μπορούσε να φτάσει και ποια θα ήταν η ιστορία του αθλήματος αν έμενε υγιής;

Η ιστορία εκτός γηπέδου

Δεν ήταν όλα όμως ούτε σπουδαία ούτε απλά ρομαντικά ή συγκινητικά στα πλαίσια μιας άτυχης & σπουδαίας καριέρας. Βλέποντας τον Ρόουζ να μην τα παρατάει μετά τους απανωτούς τραυματισμούς με τον κόσμο να περιμένει κάθε φορά την επιστροφή του στα παρκέ, ήρθε και μια είδηση που άλλαξε την γνώμη πολλών από αυτών ως προς το χειρότερο. Ο Ρόουζ είχε ένα βαρύ κατηγορητήριο για βιασμό, που ο ίδιος φάνηκε να παραδέχεται, αλλά το ίδιο το δικαστήριο τον αθώωσε. Η φράση του "We men..." αποτελεί μέχρι και σήμερα μια μαύρη στιγμή, αλλά η συζήτηση ήταν είναι και θα είναι σε πάντα ανοιχτή: Μπορείς τελικά να διαχωρίσεις τον καλλιτέχνη από το έργο του;