Ο Τόνι Κούκοτς με αφορμή την ένταξή του στο Hall Of Fame, έδωσε συνέντευξη και μίλησε μεταξύ άλλων για τους Τζόρνταν και Πίπεν.
Ο Κούκοτς δήλωσε ότι: «Δεν μου αρέσει να βαθμολογώ τον εαυτό μου και είναι δύσκολο να το κάνω αυτό. Αυτό που μπορώ να σας πω, είναι ότι η γενιά μου στην πρώην Γιουγκοσλαβία ήταν ξεχωριστή. Ήμουν τυχερός που έπαιξα με αυτά τα παιδιά. Βέβαια από την άλλη πλευρά, δεν παίξαμε ποτέ εναντίον του Γιόκιτς, του Γιάννη, του Ντόντσιτς. Οπότε είναι δύσκολο να πούμε ποιος ήταν ο καλύτερος. Σίγουρα όλοι μας αφήσαμε το σημάδι του ευρωπαϊκού μπάσκετ στην παγκόσμια σκηνή.
Ίσως να με βοήθησε ότι στην πρώτη μου χρονιά δεν ήταν ο Τζόρνταν στους Μπουλς γιατί είχα περισσότερα λεπτά στο παρκέ και στο φυσικό μου ρόλο. Όταν πήγα στο ΝΒΑ μου είπαν ότι πρέπει να βάλω όγκο. Αν έδινα στον εαυτό μου 2-3 χρόνια πριν πάω στο ΝΒΑ θα ήταν πιο εύκολη η προσαρμογή του κορμιού του στη λίγκα. Κάνοντας το αυτό για ένα χρόνο έχασα το… αέρινο στυλ που είχα. Δεν μπορούσα να τρέξω τόσο γρήγορα όσο στην Ευρώπη. Θέλω να ευχαριστήσω τον Μάικλ και τον Σκότι Πίπεν που με έκαναν να δίνω το καλύτερο μου εαυτό σε κάθε ματς και σε κάθε προπόνηση».
Ακόμα δεν ήθελε να κάνει αποκαλύψεις όσον αφορά τις σκέψεις του για το ποιος θα τον παρουσιάσει στο Hall Of Fame: «Ακόμα το κρατάω μυστικό. Μακάρι να μπορούσα να φέρω 100 άτομα. Έχω πολλούς παίκτες και προπονητές που ήδη είναι στο Hall Of Fame. Νομίζω ότι όλη η ομάδα των Μπουλς αξίζει να είναι»
Για το αν πήρε την πρώτη «γεύση» προετοιμασίας για το ΝΒΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 και αν είχε μιλήσει με Τζόρνταν και Πίπεν: «Δεν είχαμε μιλήσει, αν και είχα γίνει draft από τους Μπουλς. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί με Κράουζ και Πίπιεν. Επιπλέον στους Ολυμπιακούς Αγώνες εστιάζεις σε επτά ομάδες όχι σε μία. Εϊμαι χαρούμενος που έπαιξα καλά τη δεύτερη φορά που τους αντιμετωπίσαμε. Είχα την εντύπωση ότι ανήκα εκεί. Είμαι ευγνώμων και για τους δύο. Μου έδειξαν πώς να μπορέσω να παίξω στο ΝΒΑ. Με προκαλούσαν σε κάθε προπόνηση ώστε να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό».
